Een week in Bhubaneswar...
Door: Ilse, Kathelijn en Lotte
Blijf op de hoogte en volg Kathelijn, Ilse en Lotte
28 Maart 2015 | India, Bhubaneshwar
Hier zijn we weer met een nieuw blogverslagje! De internetconnectie is niet super, dus daarmee dat het even geduurd heeft. De afgelopen dagen hebben we heel wat patiëntjes bezocht in de slums rond Bhubaneswar. Dit heeft ons weer heel wat nieuwe indrukken en inzichten gegeven: we zijn momenteel druk aan het brainstormen over mogelijke comfortabele positioneringen voor de kindjes met CP, zoals hangmatten, positioneringskussens en aanpasbare stoeltjes. Een mooi zicht was het om het allereerste kindje rustig en ontspannen te zien liggen in een hangmat, gespannen doorheen het kleine slumhuisje. Natuurlijk heeft dit nog heel wat aanpassing nodig, zeker qua ruimtegebruik en veiligheid, maar we zijn al heel blij dat we deze eerste stap verwezenlijkt hebben.
Helaas komen we ook kindjes tegen waarbij al onze mogelijke oplossingen vergeefs zijn: door een hevig spastisch extensiepatroon krijgen we hen vaak maar voor een korte periode in de comfortabele positie, of zelfs helemaal niet. Als studenten kinesitherapie voelen we ons in zo’n situaties machteloos: het enige wat je kan doen, is het kind even op schoot nemen, er zoveel mogelijk aandacht aan geven en beseffen dat je hier niets voor kan doen, moeilijk!
Nog zo’n moeilijk probleem zagen we in de sloppenwijk Hari Nagar: op een pleintje waar vele jonge kinderen speelden, fietsten, renden… was een diepe beerput uitgegraven die niet afgedekt was: vreselijk gevaarlijk dus. Hoewel we een voorstel deden om het tijdelijk af te dekken met golfplaten, werd dit niet als nodig beschouwd aangezien de sloppenwijk binnen het jaar hier zou verdwijnen! Frustrerend!
Natuurlijk zijn er ook enkele highlights die we jullie zeker niet willen onthouden…
Woensdag zagen we een jongetje dat dankzij een operatie aan zijn klompvoetje, gefinancierd en ondersteund door het Ruchika-project, nu weer helemaal zelfstandig en zonder afwijkingen kan stappen. De blijdschap in de ogen van de vader, die zelf bilateraal ongecorrigeerde klompvoeten had, was onbeschrijfelijk.
Vrijdagochtend mochten we met Sonja, de dochter van Dwivedi (organisatorisch talent binnen Ruchika), op bezoek in het ziekenhuis waar zij stage loopt als kinesitherapeut. Een heel interessante ervaring, maar ook wel erg confronterend. We bezochten een afdeling met allemaal dwarslaesie patiënten: nog nooit hebben we zoveel diepe en grote doorligwonden gezien, waarbij zelfs de basisverzorging als wisselhouding, spoeling,… ontbrak. Frustrerend om “antidecubitus” matrassen te zien die lek zijn en bijgevolg elk effect missen. We bezochten ook de ambulante kinesitherapie afdeling: elektro, ultrasound en parafine, geen oefentherapie te bespeuren! We hadden ook een interessant gesprek met Sonja over het kastesysteem, huwelijk, alcoholgebruik, kledij, ... in India.
Vrijdagavond zijn we naar de avondmarkt in Ekamra Haat gegaan. Gezellige winkeltjes met heel veel beeldjes, terrasjes en Indische dansgroepen, die het beste van zichzelf gaven op traditionele Indische muziek.
Voor de rest gaat alles nog steeds goed met ons. Vandaag hebben we een vrije dag, dus nemen we de tijd om de patiëntendossiers te updaten, een echt ‘huzarenstukje’ (Kathelijn begrijpt dit woord niet, dus zoek maar eens op) . Vanmiddag gaan we naar de zee! Beetje ontspanning zal zeker deugd doen!
Veel Indische groetjes
Helaas komen we ook kindjes tegen waarbij al onze mogelijke oplossingen vergeefs zijn: door een hevig spastisch extensiepatroon krijgen we hen vaak maar voor een korte periode in de comfortabele positie, of zelfs helemaal niet. Als studenten kinesitherapie voelen we ons in zo’n situaties machteloos: het enige wat je kan doen, is het kind even op schoot nemen, er zoveel mogelijk aandacht aan geven en beseffen dat je hier niets voor kan doen, moeilijk!
Nog zo’n moeilijk probleem zagen we in de sloppenwijk Hari Nagar: op een pleintje waar vele jonge kinderen speelden, fietsten, renden… was een diepe beerput uitgegraven die niet afgedekt was: vreselijk gevaarlijk dus. Hoewel we een voorstel deden om het tijdelijk af te dekken met golfplaten, werd dit niet als nodig beschouwd aangezien de sloppenwijk binnen het jaar hier zou verdwijnen! Frustrerend!
Natuurlijk zijn er ook enkele highlights die we jullie zeker niet willen onthouden…
Woensdag zagen we een jongetje dat dankzij een operatie aan zijn klompvoetje, gefinancierd en ondersteund door het Ruchika-project, nu weer helemaal zelfstandig en zonder afwijkingen kan stappen. De blijdschap in de ogen van de vader, die zelf bilateraal ongecorrigeerde klompvoeten had, was onbeschrijfelijk.
Vrijdagochtend mochten we met Sonja, de dochter van Dwivedi (organisatorisch talent binnen Ruchika), op bezoek in het ziekenhuis waar zij stage loopt als kinesitherapeut. Een heel interessante ervaring, maar ook wel erg confronterend. We bezochten een afdeling met allemaal dwarslaesie patiënten: nog nooit hebben we zoveel diepe en grote doorligwonden gezien, waarbij zelfs de basisverzorging als wisselhouding, spoeling,… ontbrak. Frustrerend om “antidecubitus” matrassen te zien die lek zijn en bijgevolg elk effect missen. We bezochten ook de ambulante kinesitherapie afdeling: elektro, ultrasound en parafine, geen oefentherapie te bespeuren! We hadden ook een interessant gesprek met Sonja over het kastesysteem, huwelijk, alcoholgebruik, kledij, ... in India.
Vrijdagavond zijn we naar de avondmarkt in Ekamra Haat gegaan. Gezellige winkeltjes met heel veel beeldjes, terrasjes en Indische dansgroepen, die het beste van zichzelf gaven op traditionele Indische muziek.
Voor de rest gaat alles nog steeds goed met ons. Vandaag hebben we een vrije dag, dus nemen we de tijd om de patiëntendossiers te updaten, een echt ‘huzarenstukje’ (Kathelijn begrijpt dit woord niet, dus zoek maar eens op) . Vanmiddag gaan we naar de zee! Beetje ontspanning zal zeker deugd doen!
Veel Indische groetjes
-
28 Maart 2015 - 07:48
Lenne:
Zo te horen krijgen jullie in een korte tijd veel en gemengde (hele leuke en hele zware) ervaringen, erg indrukwekkend!
Kathelijn, ik kende het ook niet, maar bij deze: "daad waarvoor je veel moed, kundigheid en geluk nodig hebt" -
28 Maart 2015 - 08:56
Ine B. :
Heej girls :)!
Jullie doen het daar precies echt super. Ze mogen van geluk spreken daar met jullie :).
Ik denk dat het soms ook wel enorm confronterend is, en dat je je af en toe echt sterk moet houden, maar ik ben er zeker van dat jullie dat uitstekend doen :)!
Doe dat nog goed daar en geniet er een beetje van :) (en zeker van je vrije dag ;)!)
xx -
28 Maart 2015 - 14:43
Paulette :
Jullie verdienen gewoon een dikke pluim! -
28 Maart 2015 - 15:01
Inge En Yvo:
Dag meisje,
Hoi Lotteke
Als ik jullie verslag lees, julie foto's bekijk krijg ik kippenvel zo pakt het mij wat jullie daar zien, ervaren en verwezenlijken. Ik zou zeggen blijven verder doen, jullie leveren schittterend werk !
Ik kijk al uit naar jullie volgend verslag.
Lieve groetjes en dikke kus Inge en Yvo :-)
-
28 Maart 2015 - 20:42
Tante Gitte:
hallo Lotte,
ongelooflijk hoe dicht de andere kant van de wereld zo kort bij huis komt door deze reisverslagen.Ik probeer mee te zijn op inleefreis. 'T is echt pakkend.dikke pluim!!! -
28 Maart 2015 - 20:55
Steven Joosten:
Hallo allemaal,
om te beginnen een dikke proficiat met jullie mooie blog.Zo te horen hebben jullie al heel wat meegemaakt.Indrukwekkend kan ik me voorstellen.Ik wens jullie nog heel veel succes,maar ook plezier.
Ik kijk al met héél véél spanning uit naar het volgende verslag.
Groeten,
Steven Joosten.
PS: Mooie foto's op FB Lotte. -
29 Maart 2015 - 09:49
Tante Annie:
Dag Lotte,
. Zo ver maar zo dichtbij...
Geef de kindjes een WARME knuffel van mij. -
29 Maart 2015 - 14:03
Hedwig:
Hallo meiden,
Heftig zeg, wat jullie daar allemaal zien. Dan is zo'n 1e succesje met zo'n hangmat en het zien van een geslaagde operatie wel erg welkom!
Goed dat jullie ook tijd hebben om even te ontspannen. Dat verzet de zinnen!!
Ben benieuwd wat jullie kijk op de zaken is wanneer jullie vanuit Nederland/België weer wat afstand hebben kunnen nemen.
In ieder geval erg knap werk wat jullie leveren, chapeau!
groeten, Hedwig -
29 Maart 2015 - 19:04
Jozefien:
Hoi meiden,
Weer een leuk verslag hoor!
Zal inderdaad erg confronterend zijn, zeker als je niets voor hen kunt doen.Maar kijk vooral naar de doelen die jullie wel behalen, toppie!
Fijn dat je ook tijd hebt voor wat ontspanning. Ik ben benieuwd naar jullie volgend verslag.
Heel veel groetjes uit het regenachtige Reusel -
30 Maart 2015 - 12:24
Toine:
Zo te zien gaat het jullie allemaal goed en hebben jullie een indrukwekkende week achter de rug. Het zijn maar kleine resultaten die jullie boeken maar elk goed resultaat is er één. Ga zo door maar probeer ook een beetje te ontspannen maar dat moet wel lukken.
Groetjes,
Toine xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
